วัดป่ามหาเจดีย์แก้ว หรือ วัดล้านขวด
วัดป่ามหาเจดีย์แก้ว อำเภอขุนหาญจังหวัดศรีสะเกษ ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ชาวบ้านว่า“ วัดล้านขวด”
ในความเป็นจริงชื่อนี้ สื่อถึงความเป็นจริง เนื่องจากวัดมีขวดมากกว่า 1.5 ล้านขวด ขวดเหล่านี้ซึ่งส่วนใหญ่เป็นสีเขียวและสีน้ำตาล ขนาดต่างๆ ถูกนำมาใช้เพื่อตกแต่งอาคาร และโครงสร้างต่างๆในวัด เช่นซุ้มประตู ทางเข้าห้องโถงใหญ่ หอระฆัง เมรุ ที่จอดรถ ที่พำนักของพระสงฆ์ และแม้กระทั่ง ห้องสุขา
แนวคิดในการใช้ขวดตกแต่งพระอุโบสถ มาจากพระครูวิเวกธรรมจารย์ ผู้ก่อตั้งซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ลูกศิษย์ในนาม “หลวงปู่มาก” ครั้งหนึ่ง พระภิกษุสงฆ์ได้ตั้งเต็นท์ของตนในระหว่างการเดินทางอย่างเข้มงวด ด้วยการเดินเท้าในที่ฝังศพ ซึ่งเป็นที่ตั้งของวัดในปัจจุบัน
ในเวลานั้นชาวบ้านจำนวนมาก มาสนทนาคำสอนของพระพุทธเจ้า และเรียนรู้ธรรมะกับท่าน ดังนั้นพระภิกษุสงฆ์ จึงตัดสินใจสร้างวัดบนที่ฝังศพร้าง
เขาพบว่าขวดจำนวนมากถูกทิ้งใกล้บริเวณนั้น เขาจึงตัดสินใจใช้มันเพื่อตกแต่งที่พำนัก หลังแรกที่เขาสร้างขึ้นภายในบริเวณวัด ในปี พ.ศ. 2527 การใช้ขวดช่วยให้เขาประหยัดเงินได้มาก ที่อาจนำไปใช้ในการทาสี หรือกระเบื้อง
ต่อมาพระภิกษุ ได้จัดการเก็บขวดเพิ่มจากหมู่บ้านใกล้เคียงเพื่อตกแต่งโครงสร้างอื่น ๆ เพื่อสร้างในวัด คนที่เรียนรู้แนวคิดของเขาในภายหลัง มักจะนำขวดเปล่าติดตัวไปด้วยเมื่อไปที่วัด ด้วยขวดมากมาย พระจัดการสร้างอาคารและสิ่งปลูกสร้างเพิ่มเติม
ขวดถูกใช้เป็นเครื่องประดับในอาคาร และโครงสร้างส่วนใหญ่ของวัดที่ทำด้วยคอนกรีต แต่โครงสร้างบางส่วนสร้างด้วยขวดเป็นหลักเช่น ศาลาที่สร้างด้วยน้ำที่ทำจากขวดสี และขนาดต่างกันเกือบ 100,000 ขวด
